emigracyjno  /  podróżniczy












{o mnie}
weterynarzu
 
{księga gości}
 
 
{linki}


{archiwum}
strona glowna

2012.06-08  sianokosy, sekcja, Bieszczady
2012.05  doradztwo fermowe, kobiecy gabinet
2012.04  poczta polska, piknik renesansowy
2011/2012  operacja polowa, zganianie byczkow
2011.08-09 kuracja ciszą, stare traktory, Francuzy
2011.07-08 destrukcja i odnowa, dziadkowie
            Gantois, serdecznosc sasiadow, mirabelki

2011.04-05 piknikowa cesarka, skanowanie w
    miescie, u dziadkow, od
żywajace winorosla

2011.03  bagietka powszednia, rolnik z krowa
2011.01  raclette ze Szwajcarami, fotografowanie
2010.11  bizony, kobieta w terenie, patriotyzm
2010.10  niedzielny poranek, vendanges w Coiffy,
               Epifania wikarego Trzaski, Syberia

2010.08  wokol stolu, angielski w podrozy
2010.06  wesele, owocowy czerwiec, kościółek
2010.05  w podrozy, mlodzi, wolnosc
2010.04  maj, efficacité rentabilité production,
                                                           przyjaciele


napisz do mnie






Najlepsze Blogi
Ranking i toplista blogów i stron

 grafika: Aghia



    
 17  maja  2011
PIKNIK

Wieczorem na łące pod laskiem przyświeca słonko, bzyka sobie muszka....
To nie piknik, tylko cesarka na krowie która miała za dużego cielęcia.

Rolnik, pan Martelle, nieprzypadkowo wygląda jak chłopski giermek Jacquouille z filmu "Goście goście",
ponieważ potem zaproponował nam połowę zdechłego cielaka żebyśmy sobie wzięli do zjedzenia :)
Jak go nazwał, "świeżo-zdechły"

Komentuj (2)






13  maja  2011
SKANOWANIE  W  MIEŚCIE
Byliśmy z moim K w piątek wieczorem na inauguracji skanera (tomografu) w klinice dla małych zwierząt na przedmieściach Nancy.
Można się skanować, badanie kosztuje jedyne 350 euro
No nic, fajna tuba, tylko że czasem to taka sztuka dla sztuki, zabawka dla miastowych.
Nie zastąpi doświadczenia, wprawnego oka i wprawnego omacania chorego. 
Doktorzy opowiadali o przydatności skanera na podstawie przykładu:
Przyszła pani z kotem z nowotworem twarzy, inaczej mówiąc miał całą mordę zeżartą przez raka. 
Zrobili badanie skanerem bo chcieli dowiedzieć się czy nie ma przerzutów, czy można zoperować raka i zrobić naświetlenia. No i wyszły przerzuty do płuc, i kota uśpili.
Tymczasem gdy do mnie na wsi przychodzi ktoś z takim kotem, to po pomacaniu siadam do stołu z właścicielami i tłumaczę spokojnie ile trzeba, 15 min, pół godziny, że nie możemy odjąć kotu pół głowy bo nawet jeśli przeżyje to co to będzie za życie? I że przy takim zeżarciu kości na 100% są przerzuty w inne miejsca organizmu. I kończy się na tym samym, czyli na uśpieniu kota. Tak sobie myślimy też, że chyba miastowe nie mają już zaufania do lekarza, na wszystko chcą zdjęć, wydruków, analiz itp. Mnie muszą wierzyć na słowo, i wierzą. Ostatnio jednemu kotu z żółtaczką i płynem w brzuchu nie było lepiej po 3 dniach dniach leczenia, i udało mi się wytłumaczyć właścicielom że zwyczajna uleczalna niewydolność wątroby dałaby już jakąś poprawę, a w tym przypadku to musi być rak. Uwierzyli, bez rtg bez usg bez badania krwi. Uśpiliśmy kota, i potem zrobiliśmy mu sekcję: miał wątrobę 3x większą niż normalnie, całą usianą guzami. W każdym razie po prezentacji skanera serwowano szampan, różne zakąski (w tym całe koszyki truskawek :) i była okazja pogadać z innymi weterynarzami.
Komentuj







 3  maja  2011
U  DZIADKÓW

We wtorek 3 maja, gdy w Polsce święto, dostałam wieczorem telefon żebym przyjechała bo krowa nie może się wycielić.
Wzywającymi byli dwaj dziadkowie, bracia starzy kawalerowie. Mają już pod osiemdziesiątkę, mieszkają w starej chałupie, a w stodole trzymają jeszcze parę krów mięsnych.
Jeden dziadek nie może się wyprostować i chodzi o lasce zgięty wpół, jego brat ma chore biodra i człapie okrakiem.

Przyjechałam, pan Gantois mówi że przyprowadził krowę z łąki bo wiszą jej śluzy pod ogonem, ale nic nie prze więc trzeba zobaczyć. Poprosiłam o wodę i pan poszedł zapalić w piecyku ją podgrzać, drugi tymczasem pomału zakładał stojącej cierpliwie krowinie sznurek na rogi żeby przywiązać ją do żłoba.
20 minut później umyłam krowę pod ogonem, wsadziłam rękę i mówię że nic nie ma, że już się wycieliła, zostały tylko resztki łożyska. Dziadek na to że niemożliwe, bo on już obszedł krzaki dookoła i nie znalazł żadnego cielęcia. Miałam rękę w środku aż do pachy, czułam dno pustej macicy, a dziadek patrzy się na mnie swoimi bladymi roześmianymi oczami i mówi że napewno cielak jest tam tylko nie umiem go namacać.
Poradziłam mu by jeszcze raz okrążył wszystkie zarośla i wypytał też lisy, ale na odjazd i tak się dowiedziałam, że jeśli rano pod krową znajdzie cielaka to kupuję mu butelkę szampana.

Właśnie dla takiego wieczoru jak ten warto mieszkać na francuskiej wsi :)

Komentuj (2)


Na zdjęciu:
dawno zarośnięty renault dziadków, z napisem na tylnej szybie:
"kocham Francję i jeżdżę francuskim"




19  kwietnia  2011

STARE POWYGINANE ROSOHACZE WINOROŚLI ODŻYWAJĄ NA WIOSNĘ
wypuszczają  młode  listki
znów będą winogrona, i znowu będzie wino

Komentuj









 



    Francja, wieś francuska, Aghia blog emigrancki z francuskiej wsi, blog z Francji, francuskie rolnictwo, francuskie wsie, pola uprawne Francja, podróże, blog podróżniczy